Sahte Fatura Düzenleyerek Komisyon Geliri Elde Edilmesi

213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanarak, re'sen takdir sebepleri bentler halinde sayılmış, 6 numaralı bentte tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması re'sen takdir nedeni olarak kabul edilmiştir.

213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (B) bendinde; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, ancak vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu hükümlerine yer verilmiştir. Aynı Kanunun 134. maddesinde ise vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken verginin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu ifade edilmiştir.

Anılan madde hükümlerinin değerlendirilmesinden, vergilendirme işlemi yapılırken Kanuna uygun olarak biçimlendirilen muamelelerin bu biçimselliğinin ötesine geçilerek, muamelenin tarafları arasında oluşan maddi ve hukuki ilişkinin gerçek mahiyetinin araştırılması gerektiği sonucuna ulaşılmaktadır. Kanun, gerçek mahiyetin ortaya çıkarılmasında yemin hariç her türlü delile izin vermiştir. Bu deliller, tarafların ikrarı, vergiyi doğuran olayla ilişkisi doğal ve açık bulunan tanık ifadesi, muamelenin taraflarının ekonomik ve ticari konumları, işyerlerinin durumu, arandığında bulunup bulunamamasına ilişkin tespitler olabilir.

Örneğin; faaliyete başladığı dönemden itibaren çok yüksek tutarda katma değer vergisi matrahı beyan etmesine rağmen cüzi tutarda katma değer vergisi çıkan, bu vergileri de ödemeyen, yapılan yoklamalarda gerçek faaliyetini gizleme maksatlı çok cüzi miktarda emtia bulunduran, inceleme konusu tüm dönemlerde Ba-Bs analizleri ile satış hasılatı ticari teknik icaplara uymayan, mal ve hizmet satış tutarları ile alış tutarları arasında çok büyük miktarda fark bulunan, alışları satışlarını karşılayamayacak derecede az olan, işe başladığı yıl itibarıyla milyonluk satış hacmine ulaşan, fatura içeriği teslimleri yerine getirebilecek organizasyona, teknik donanıma ve elemana sahip olmayan, Ba-Bs formları ile katma değer vergisi beyanları arasında çok yüksek tutarda fark bulunan mükellef tarafından düzenlenen faturaların gerçek bir mal alış verişine dayanmayan sahte faturalar olduğu açıktır.